Vierenveertig draagt de aarde op zijn rug, verantwoording nemen voor de aarde. Nul voedt het getal waaraan hij gekoppeld wordt.
De vier seizoenen verbeeld zoals de Kelten hun goden vereerden. Respect voor de natuur en de krachten van de natuur.
Winter , sluier tussen twee werelden van leven en dood.en het licht wordt weer geboren.
Herfst, dankbaarheid voor de oogst die ons voedt in de winter en die nieuw leven mogelijk maakt.
Zomer, de vereniging met de Godin weerspiegeld in de liefdesrelaties van mensen. De goden zijn op het hoogtepunt van hun kracht.
Lente, tijd van ontwaken van de natuur, langzaam wakker worden van de godin. Nieuwleven, het ei en de haas symboliseren vruchtbaarheid.
Het centrum van de mandala is de nul, zij voedt de aarde.
