Mandala’s en andere tekenactiviteiten
14 nov 2017 Een reactie plaatsen
Heerlijk getekend en ingekleurd met aquarelstiften. Dit sprookje vond ik fijn om uit te beelden. Combinatie van water en liefde past goed bij elkaar vind ik. Gaan voor je eigen droom, soms pakt het niet uit zoals je hoopte. Maar als je niet probeert kom je nooit ergens.
Voor het eerst met grote tussenpozen getekend omdat er veel andere leuke sociale verplichtingen waren. Toch vond ik weer veel voldoening in het tekenen.
15 okt 2017 Een reactie plaatsen
In de serie sprookjes staat deze maand ‘de gelaarsde kat’ op het programma.
Het kost moeite mijn weerstand te overwinnen. Ik vind het geen leuk verhaal. Vind het eigenlijk ook geen sprookje. Het thema staat mij tegen. Ik houd er niet van als mensen zich beter voordoen dan ze zijn. Dus besluit ik in mijn mandala mijn weerstand vorm te geven.
In het midden staat een gouden punt met ring, dat ben ik.
De lijnen zijn mijn stekels, onderweg kom ik toch veel schatten tegen, de gekleurde stippen. De buitenrand is een kronkelige weg, zoals het echte leven meestal loopt, wel mooi om te volgen, die weg.
26 jul 2017 Een reactie plaatsen
In de serie sprookjes maken we ook een engelenmandala.
ik heb ervoor gekozen de ondergrond vooraf te kleuren met ecoline op nat papier.
Met een zilverstift heb ik een graancirkel opgezet en deze ingetekend met zentangle patronen. Het geheel is wel mooi transparant geworden, dat vind ik wel bij engelen passen.
De engel staat voor vrijheid om jezelf te mogen zijn, uniek en je toch geborgen voelen.
03 jun 2017 Een reactie plaatsen
Een verhaal over een jongen die leert dat je in het leven niet alleen aan jezelf moet denken. En dat de juiste keuze niet eenvoudig te maken is als je ook rekening wilt houden met de ander. Trouw en je aan je belofte houden zijn een belangrijke les in dit verhaal. Uiteindelijk blijkt dat door compassie en trouw de betovering wordt verbroken en iedereen gelukkig wordt.
Ik denk dat voor veel moeders geldt dat zij juist moeten leren ook aan zichzelf te denken. Want wie goed voor zichzelf zorgt kan er voor anderen zijn.
Voordat ik begon met tekenen heb ik het boek gelezen. Het is een raamvertelling waarin vele Zweedse sprookjes en sagen zijn verweven. Als volwassene vond ik het een beetje langdradig maar wel beeldend verteld. Je proeft het Zweedse platteland.
De boodschap van het verhaal is trouw zijn aan je vrienden en zorg hebben voor de ander, de natuur en je aan je afspraak houden.
13 mei 2017 Een reactie plaatsen
Voor mij gaat dit verhaal over, je eigen stem laten horen, voor jezelf opkomen ongeacht leeftijd of omstandigheden. Ook dat je zelf de verantwoording moet nemen en niet moet afwachten wat het lot je brengt.
Allereerst heb ik de dieren erin gezet, het viel me op dat ik de dieren een boze houding heb gegeven. Kennelijk heb ik nog vaak boosheid nodig om me te realiseren dat ik zelf iets moet of kan doen om een situatie te veranderen.
Ik twijfelde of ik de dieren zwart zou kleuren, als een silhouet. Daarom heb ik eerst de rest getekend en gekleurd, uiteindelijk besloot ik de dieren wit te laten om de details duidelijker te kunnen zien.
De kleuren symboliseren het eigen geluid wat niet altijd klankzuiver hoeft te klinken om toch gehoord te worden. De rand zijn de geluidsgolven door elkaar heen gevlochten.
Het uiteindelijke resultaat vind ik zelf erg druk en overweldigend. Het geeft weer hoe ik mij persoonlijk voel als er veel geluid is. Ik merk dat veel geluid mij overprikkeld. Dat doet deze tekening eigenlijk ook.
15 apr 2017 Een reactie plaatsen
Het was een uitdaging om verbinding te krijgen met het sprookje ‘ de Vuurvogel, maar uiteindelijk is er toch een resultaat.
De versteende prinsen, kracht werd versteend.
De bomen met gouden appels, belofte waar niemand bij kon komen.
Licht achter de ramen van het kasteel, onbereikbaar.
Tot de ziel van de reus werd bevrijd uit het ei, door middel van de veer van de vuurvogel.
Toen kon gevoel weer stromen en kwam alles tot leven.
11 mrt 2017 Een reactie plaatsen
Deze week met veel plezier gewerkt aan de sprookjesmandala Roodkapje.
Voor de wolf en het donkere bos maakte ik gebruik van de krastechniek. Voor Roodkapje gebruikte ik het kleurkoesteren.
De tegenstelling voel ik ook in het verhaal. Het onbevangen zijn van Roodkapje grenst een beetje aan onnozelheid. De wolf volgt zijn instinct. Hij toont zijn kracht om te kunnen overleven.
01 mrt 2017 Een reactie plaatsen
Heerlijk om weer met een nieuwe reeks te starten. En het worden allemaal sprookjes.
De achtergrond is ingekleurd door middel van kleur koesteren. Je neemt enkele kleuren en laat al kleurend intuïtief een afbeelding ontstaan. Fijn om zo met kleur te werken.
In dit sprookje sprak mij aan dat je steeds weer kunt blijven ontwikkelen.
mandalaplezier 